Төрдөө итгэх түмний итгэл юун дээр тогтдог бол?

Төгс утгыг олохгүй ч төөрч будилахгүйгээр яаж түүнийг хэмжих бол?

Төрүүлсэн үрээ хайрлах эхийн сэтгэлийг оршоож

Төр хэмээн оршихуйг бөхөлж сүлдэлсэн харилцаагаа

Төрийн минь сүлд өршөө хэмээн хүндэлсэн

Түмний сэтгэл хаана хүрээ бол?

Башир зальтан, хууран мэхлэгчид ,хумслагч нарын үйл нь дэлгэрсэн мэт

Байр сууриар бүхнийг дээрэлхэн доройтуулсан мэт санагдавч

Буй ертөнцийг жам ёсоор юу тарьсан түүнээ хураадаг нь жам

Буцаж төрөхгүйгээр тамд тарчлах мөчид төрүүлсэн үрс нь харин

Бүтээсэн зовлонгийн хүнд ачааг нь мөчөө тасартал үүрэх нь гамшиг

Эцэг өвгөдийн байгуулж өгсөн их гүрний үлдэгдэл болсон Монгол нэрийг тээгчид

Эрхэмлэн дээдлэх ёс жаягийг шингээсэн ёс уламжлалаа сэргээж

Болох болохгүйн хязгаараа, мэдэх мэдэхгүйн заагаар тогтоож

Буй бүхнээ мөнхөд оршоох дээдсийн зарлигт бөхрөх ухааны цараа тэлэгдэн

Өөрөө өөрийгөө олох эрэлтэн бүр үнэний замаа олон

Өр зүрхний хайр гол мэт урсан амьдралыг тэтгэх болтухай