Хараа их хар тугаа мандуулж

Харц үл хүрэх алсын замд гарахуйд

Хамаг зовлонг орхин одсон мэт

Харуусал гунигийг ч тэртээд орхин одном

Хатан зүрхт бүхнийхээ төлөө

Халуун цусаа урсгасан бүхэн

Хайрлаж энхрийлсэн бүхнээ зүрхэндээ оршоон

Хөрст газрын дор биеээ оршоосон нь хэд бол?

Үнэ цэнэт энэ амьдралын чинь түүх

Энэ л учигнаас урсаж байгааг мэдэх үү

Эргэн төрөх эх болсон нутгаа

Элэг зүрхний гүнд шингээж ирснийг мэдэх үү

Элдэв шунал өнгө мөнгөөр хэмжигчид

Энэ л хорвоог зоосны нүхээр шагайгчид

Эцэг өвгүдийн цусаар дэвтсэн газарт

Энэлэл шаналалыг нь үл мэдрэн цэнгэнэ

Эвий үрс минь хэмээн элгээ эмтлэн үлдээсэн

Энэ л газар шороогоо эрхтэн дархтан болоод

Эрээн цаас элдэв гоёл зугаа цэнгэл болгон

Эрээ цээрээ алдан арилжин наргих нь гамшиг